МЕНСК.BY Родны горад жыве тут! |
Рыгор Барадулін "Мянеск"
Не пайду я да Менска ад шляху Віленска; а пайду па шляху Віленскам, спаткаюся з Менескам. Старая прыказка Ссівеў маркоты сын-палын На ўсіх шляхах расстайных. Над Свіслаччу грукоча млын, Аж берагі хістае. Сем грозных колаў у млыне (Хоць трохі сцішыў гул бы), Каменняў поле заглыне — Намеле пытлю гурбы. Млынар сатрэ таропка пот. У печы на валокі 3 усходу да заходу под, Чалеснік — пад аблокі. I цеста — за тарой гара — Займае кут пачэсны. Гарыць вячэрняя зара, Хлеб на лістах пячэцца. 3 ног валіць дужы хлебны пах, 3 гаёў убор зрывае. Ды чужакам не па зубах Паўшар'і караваяў! Млынар — асілак і вядзьмар, Дыхне — шумяць прысады. Ён ліўні і грымоты з хмар Маланкай выкрасае. Разлогі цемра захлыне, Цішэе над барамі — Мянеск імчыцца на млыне, Дружыну набірае. А трэба, каб дружына Са славаю дружыла, Каб воляй даражыла Мянескава дружына! На рэках чуюць асначы Каменных колаў скрогат. 3-за сцен каменных уначы Грыміць каменны рогат... Трымаюцца музыкі ледзь, Са зморай — сорам знацца! Прыемна музыцы шалець, А песням — захлынацца. Стагні, каменне, у забыцці Падлогаю няроўнай. Млынар з русалкам скача ці Чароўнай млынароўнай? Чакайце, рымар і ганчар. Каменярам — павага! Б'е ў берагі каменных чар 3 мукі каменнай брага. Ідуць гады. Мянескаў твар Ніхто не можа ўбачыць. * * * * * * * * * Але аднойчы знік млынар, Засумаваў няйначай. Куды, ў які падаўся бок, Пра гэта хіба скажа Ярыла — ўсемагутны бог Ды ноч чарней ад сажы. Нудліва Свіслачы ў трысці, Русалкам проста гора. На сонца гледзячы, расці Пачаў вясёлы горад. Сінеліся вачэй ільны, Звінелі слоў крыніцы. Запас Мянескаў—валуны Пайшлі на камяніцы. Гарэла ціхая зара I задыхаўся горан. Няма Мянеска-млынара — Назваўся Менскам горад. Менск гандляваў, мяняў — дармо! Пястун нябёс і волі, Ён гордай дзіды на ярмо Не прамяняў ніколі! Чужак ад жаху камянеў, Дарэмна ў дзверы другаў. Для ворага рос Лютагнеў I Мілагост — для друга. I плавіліся камяні У вогнішчах пякельных. Была хвіліна цішыні — Давалі слова кельні. * * * * * * * * * Пярун разлогі скалане, Сцямнее над барамі — Не навальніца тэта. Не! Мянеск імчыцца на млыне, Дружыну набірае... |
МенюПошукАпошняе на форумеНяма дадзеных Наш гузік
Лічыльнікі |
