Рэвалюцыйная вуліца

Былыя назвы
На мапе горада гэтая вуліца ўзнікла не пазней XV стагоддзя і з'яўляецца самай старой у заходняй частке Верхняга горада. Тады вуліца брала свой пачатак ад заходняга кута пляца Ніжні рынак, падыходзіла да праязных варот (браме) у абарончым валу і там злівалася з Койдановским гасцінцам. Адгэтуль і паўстала яе назва - Койданаўская. У канцы XIX - пачатку XX стагоддзя Вуліца адносілася к першаму разраду гарадскіх вуліц, яе дліна састаўляла 190 сажняў (380 мэтраў), а шырыня дасягала 10 мэтраў.
У 1917 годдзе вуліца была перайменавана ў гонар Лассаля, але гэта назва не прыжылася і хутка яе назвалі Рэвалюцыйнай. Гэта назва захоўваецца за вуліцай па сёньняшні дзень.


http://mensk.by/uploads/1156940365.jpeg
Агульны выгляд вуліцы


Пра вуліцу, цікавыя будынкі
Да пачатку XVI стагоддзі, цэнтр горада перамясціўся ад Ніжняга да Верхняга рынку, і таму вуліцы, якія прымыкаюць да яго, забудоўваліся цэрквамі, касцёламі, дамамі феадалаў, купцоў, рамеснікаў. У пачатку XVII стагоддзі магнаты значна пашырылі свае ўладанні ў Менску. "Прэстыжнымі" апынуліся і ўчасткі зямлі на Койданаўскай вуліцы. У 1629 году феадал Мікалая Глебавіч набыў у мяшчаніна Лукашевича будынак і "пляц" з гародам на гэтай вуліцы за 500 злотых. Двума ўчасткамі поруч Койдановской брамы валодаў Лукаш Богуш-Гуз. Адзін з іх ён купіў у Манулы Шчодрага, іншы - у Сямёна Багдановіча. У сваім завяшчанні магнат перадаў абодва "пляца" шпіталю для немаёмных. Так, са временемвозле гарадскі брамы з'явілася дабрачынная ўстанова і невялікі касцёл.
У 1650 году, падчас руска-польскай вайны, у Менску абгрунтаваліся езуіты. Праз чатыры гады яны заснавалі комплекс, частка якога займала вуліцу Койдановскую. Яго мецэнатам стаў Смаленскі біскуп Еранім Сагнушка. Ён набыў у мяшчаніна Ягора Гегера за 8.000 злотых будынак на рагу Койданаўскай і Верхняга рынку (на гэтым месцы знаходзіцца будынак №1 на вуліцы Рэвалюцыйнай). Тут, у сядзібе, абнесенай высокай каменнай агароджай, знаходзілася рэзідэнцыя езуітаў. Паступова комплекс разрастаўся: з'явіліся будынкі школы (канец XVII стагоддзя), касьцёл (пачатак XVIII, захаваўся па сённяшні дзень, плошча Свабоды, 9), калегіюм (сярэдзіна XVIII стагоддзя). У глыбіні квартала размяшаліся гаспадарчыя будынкі. Двухпавярховы калегіюм знаходзіўся там, дзе цяпер размешчаны жылы будынак (плошча Свабоды, 11). Будынак меў чатырохпавярховую вежу з гадзіннікам. Пазней (у канцы XIX - пачатку XX стагоддзі) тут працавала казённая палата. У 1951 году гэты будынак знеслі, а на яго месцы ўзвялі іншы (сёння ў ім размяшчаецца Амбасада Францыі).

Праз вуліцу захаваўся Г-вобразны будынак, пабудаваны ў XVII ці XVIII стагоддзі (Рэвалюцыйная, 2 або плошча Свабоды, 13). Першапачаткова ён быў флігелем сядзібы. якая размешчана побач. Будынак быў рэканструяваны ў канцы XIX стагоддзя, надбудаваны трэці паверх. У той час тут месьцілася мужчынскае духоўнае вучылішча. Пасьля 1920 года тут знаходзілася Міністэрства прасьвяшчэньня, а ў 1922-1925 гадах - Інстытут беларускай культуры (Інбелкульт), гл. пра яго ніжэй.

http://mensk.by/uploads/1156940157.jpeg
Будынак па вуліцы Рэвалюцыйная, 2 (плошча Свабоды, 13)


У глыбіні Койданаўскай, на скрыжаваньні яе з Няміскім завулкам (пазней - вуліцы Феліцыянаўскай або сучаснай Камсамольскай) знаходзіўся манастыр бенэдыктынаў. Участак зямлі для будынкаў яны купілі ў пачатку XVIII стагоддзі. У 1773 году тут быў збудаваны драўляны касцёл Святога Міхася Арханёла, які выходзіў паўночным фасадам на Койданаўскую (Рэвалюцыйную). Побач з ім месьцілася двухпавярховы дом ксяндза і фруктовы сад, абнесены плотам. У 1833 году манастыр прыйшоў у заняпад, а праз 20 гадоў яго будынак разабралі. На яго месце ўзвялі жылыя дамы. <i>"Найважная вуліца горада - Койданаўская, </i>- пісаў у сярэдзіне XIX стагоддзі Ўладзіслаў Сырокомля, - <i>на якой раней было некалькі касьцёлаў і цэркваў, а зараз мала хто можа паказаць месца, дзе яны стаялі".</i>

У XIX стагоддзі вуліца па-ранейшаму заставалася прывабнай для багатых людзей горада. Будынкамі на ёй валодалі заможныя службоўцы, купцы, мяшчане. У сярэдзіне 30-х гадоў XIX стагоддзі яна папрыгажэла, яе добраўпарадкавалі і пакрылі маставой. У той жа час на Койданаўскай знаходзілася нямала драўляных будынкаў, "прылепленых" адзін да аднаго. Такія пабудовы станавіліся лёгкай здабычай агню, часта бушавалага ў горадзе. 21 чэрвеня 1881 года найбуйны пажар зьнішчыў драўляныя будынкі на гэтай вуліцы, а таксама на Кацярынінскай, Прэабражэнскай і Багадзельнай.

У канцы XIX - пачатку XX стагоддзі невялікая вуліца была досыць ажыўленай. Тут прытулкам для гасцей служылі чатыры гасцініцы: Крукоўскага на 13, "Нова-Варшава" на 10, "Лівадыя" на 11 і "Купецкая" на 10 нумароў. Прычым УСЕ гэтыя будынкі дажылі і да нашых дзён (адпаведна будынкі пад нумарамі 9, 11, 22 і 28 на Рэвалюцыйнай).

http://mensk.by/uploads/1156939989.jpeg
Будынак гасцініцы "Лівадыя", вуліца Рэвалюцыйная, 22.

http://mensk.by/uploads/1158405909.jpeg
Будынак гасцініцы "Купецкая", вуліца Рэвалюцыйная, 28.

http://lemon62.ru/voronezh/cat_380.html , https://zaim-s-plohoi-ki.ru где получить деньги онлайн с плохой кредитной историей.

Меню



Пошук


 


Апошняе на форуме


Няма дадзеных


Наш гузік



код гузіка



Лічыльнікі