МЕНСК.BY Родны горад жыве тут! |
Ніл Гілевіч "Мой горад"
Але гора не спыніла жыцця. I менавіта пра гэта захочацца аднойчы сказаць радкамі верша: А мне ўспамінаецца сорак чацвёрты: Руіны, пажарышчы, попел сівы; Дашчэнту разбураны увесь, ды не мёртвы! Агнём зруйнаваны датла — і жывы! Людзі трымаліся так, як спакон вякоў трымаліся ўсе пагарэльцы: усмешкі сустракаліся рэдка. Адбітак перажытых пакут, незлічоных страт і вялікай заклапочанасці ляжаў на тварах. Трэба было брацца за ўсё спачатку. Абкураны дымам, абсыпаны сажай, Як прывід, ляжаў ты, паніклы ад гора. А надпіс на сценах: «За сажанем сажань, За каменем камень — адновім наш горад!» Так і пачалі: за каменем — камень, за домам — дом, за вуліцай — вуліцу... Аўтарытэты-спецыялісты з-за мора прарочылі нам тады, што не раней як праз пяцьдзесят гадоў мы вылезем з сырых І цёмных нор-зямлянак, што не менш чым паўвека пройдзе, пакуль ты залечыш раны І ўзнімешся з руін і попелу ў сваіх ранейшых маштабах. Што і казаць: прарокі былі не з мудрых. Яны мералі нас не тым аршынам. Яны зусім не ўлічылі сілы творчага энтузіязму, якім быў ахоплены народ-пераможца, народ-воін, не ўлічылі яго агромністай волі да жыцця, яго неадольнага жадання зрабіць цябе прыгажэйшым, чым ты быў. А яшчэ не ўлічылі «прарокі», што ў цябе ёсць верныя браты і сёстры — ёсць Масква і Тбілісі, Ташкент і Баку, Казань і Алма-Ата, ёсць шмат гарадоў і вялізных і меншых, што адразу ж працягнулі табе надзейную руку шчырай падтрымкі і бескарыслівай брацкай дапамогі. Восенню сорак сёмага я пасяліўся на адной з тваіх драўляных ускраін, і з таго часу — усё маё жыццё, мой лес, мае радасці і нягоды звязаны з табою. Нядаўна мне давялося пабываць на месцы майго першага жыхарства — цяжка паверыць, што гэты раён пасля вайны лічыўся далёкай ускраінай. Помніцца, яго нават не хацелі залічаць да горада і выказваліся толькі іранічна: «Які гэта Мінск? Гэта яшчэ не Мінск! Сяло прыгараднае!» А цяпер тая «ўскраіна» ўваходзіць у твой цэнтральны пояс, а прыгарад адсунуўся на добрых шэсць—восем кіламетраў, паглынуўшы бліжэйшыя вёскі, гаі, пералескі. 1 | 2 | 3 | 4 |
МенюПошукАпошняе на форумеНяма дадзеных Наш гузік
Лічыльнікі |
