Рыгор Няхай "Мінскія замалёўкі"


ЗА СТАЛОМ РАБОЧАГА

Мае суседзі, шафёр будаўнічай канторы Аляксей Рыгоравіч і работніца фабрыкі «Камунарка» Паліна Ігнатаўна, адначасова закончылі рабочы дзень. Гэта — муж і жонка. Абодва яны, а таксама сын год чатырнаццаці і меншая дачка іх разам хадзілі па партызанскіх сцежках. Гэта не дзіўна: дзеці нарадзіліся перад вайной, і, ідучы ў лес, прыйшлося забраць з сабой і іх. Аднак вярнуліся яны з атрада ўжо ўпяцярых. Разам з імі прыйшла кабета старога ўзросту, якая засталася адзінокай у часе вайны. Сын яе, сябар Аляксея Рыгоравіча, быў забіты ў баі... Добрыя сэрцы ў нашых людзей.
Аляксей не Мог адпусціць ад сябе адзінокую кабету. Пры расфарміраванні атрада так і сказаў ёй:
— Вы ад мяне нікуды не пойдзеце. Пакуль я жыву, будзеце жыць і вы. Я замяняю вам сына, а вы мне — маці.
Паліна Ігнатаўна пацвердзіла:
— Пойдзем з намі, Ганна Васільеўна. Мы ж будавацца пачынаем, пановаму жыць...
Ды аб гэтым потым Аляксей Рыгоравіч сам раскажа, хай ён толькі скіне рабочую вопратку, памыецца ды паабедае.
У Ганны Васільеўны ўжо ўсё гатова: можна падаваць абед, але бацька і маці прыйшлі, а дзеці нешта затрымаліся ў школе.
Яна закрывав пліту, накідае на галаву цёплую хустку і выходзіць насустрач сваім сонейкам, як яна называв дзяцей. Яны ідуць і аб нечым спрачаюцца. Ну, зразумела, аб адзнаках, бо адразу ж наперабой хваляцца:
— У мяне «выдатна», а яна не рашыла задачу!
— Няпраўда! А вось І рашыла! Хутка ўвесь задачнік перарашаю!
Яны ведаюць, што за добрыя адзнакі бацька іх хваліць, а бабулька і маці ўзнагароджваюць гарачымі пацалункамі. Дзеці ўвальваюцца ў хату. Адразу ўсё ажывае.
— Ну як?
— Добра! — бойка адказвае сын.— Вось толькі яна!— паказвае ён на сястрў.
— Што яна?! Э-э-э, Юзік! Будзь справядлівым! — гаворыць бацька.— Не забывайся, хто ты!
— Гэта я так, пажартаваў! — вінавата ўсміхаецца сын. Пасля абеду дзеці ідуць у свой пакой, а бацька чытае
кнігу або слухае радыё. Часамі ён бывае заняты і чымнебудзь другім...
Вечарам прыходзяць суседзі"— работнік паштовай канторы, трамвайная кандуктарша, жонка ваеннаслужачага і проста хатнія гаспадыні. Гаворка тут бывае самая разнастайная. Шмат падзей адбываецца на свеце, і людзі не выпускаюць з-пад увагі нічога важнага. Гавораць яны і аб панах з-за акіяна, аб вялікіх новабудоўлях, і аб сваіх асабістых справах. Цяпер набліжаюцца выбары. Зразумела, будуць гаварыць і аб выбарах.
Чытач можа здзівіцца, адкуль я ведаю такія падрабязнасці аб гэтай сям'і. Я працую тут агітатарам, і паміж намі няма ніякіх сакрэтаў. Мы ведаем, як у кожнага з нас ідуць справы, што мы думаем рабіць заўтра і паслязаўтра, хто куды пойдзе ў выхадны дзень і хто куды паедзе летам у адпачынак. Адным словам, мы моцна падружыліся, сталі добрымі сябрамі.
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7

Меню



Пошук


 


Апошняе на форуме


Няма дадзеных


Наш гузік



код гузіка



Лічыльнікі