МЕНСК.BY Родны горад жыве тут! |
Міхась Калачынскі "На мінскіх вуліцах"
Як летуценні, Поперак сходзяцца, Цягнуцца ўдоўж. Выгляне сонца — асфальт замігцее. Грымне грамок — скача чэчаццю дождж. Гром я люблю, Гром вясны, а не войнаў, Болей жа—ціхіх світанкаў спакой. Рана прачнуўся. Іду ля падвойных, Сонных на ніжніх паверхах акон. Безлюдзь у горадзе. Пуста, Пакуль ён Гоман прыцішыў — да галаска. Плошчы за лейцы ўчапіліся вуліц, Сціснулі лейцы ў сваіх кулаках. Добра на вуліцах марыць аб нечым. 3 марамі крочыць Намнога лягчэй. Мары ад дому вядуць на сустрэчу. 3 кім? Можа з позіркам мілых вачэй? Раніцай бачыцца люба з вачамі, Сонцам, Людскою турботай зямной, Выйшаў я ў горад. Маршрут мой звычайны Зычыць сустрэчы са славай самой. Першы на вуліцы Янкі Купалы Спыніць Купала, На Горкага дзесь Горкі заокае — шчыра спаткаю Двух пабрацімаў я, ўзрушаны ўвесь. Трохі прайду I, напэўна, яшчэ з кім Зблізку пабачуся. Веру: якраз Пройдзе на зорцы бульварам Шаўчэнкі 3 думай сваёй неўміручы Тарас. Блізка адсюль — Мог дастаць бы рукою! — Вуліцы ў шуме прысад маладых, Дзе з Чарнышэўскім страчаецца Колас, 3 Чорным — Максім Багдановіч заўжды. Вабяць сустрэчы, Куды ні пайду я. З вуліц абжытых, адкрытых вясне, I Маякоўскі, I дзядзька Бядуля Рукі ўрачыста працягваюць мне. Мінск — дружелюбны. Я гэта, між іншым, Бачу на факце шмат вёсен і зім; Чэхаў, Талстой, Дабралюбаў, Радзішчаў, Вуліцы ўзяўшы, зрадніліся з ім. Век Я пра славу сусветную мрою Мінска, Што стужкамі вуліц звязаў Славу паэтаў з бяссмерцем герояў — Грозных падпольшчыкаў і партызан. Мужных прыгадваю I ў завяршэнне Думы прыспешаю, з імі — хаду. З вуліцы Веры Харужай Да Варвашэні, Да Смалячкова на хвілю зайду. Час і вяртацца. Пад сонейкам светлым Стаў я, дзіўлюся, Як людзі цякуць, Быццам віры, Ільічовым праспектам Скуль усе вуліцы славу бяруць. Цены заказ Колодец Дмитров lobnya-kolodec.ru. |
МенюПошукАпошняе на форумеНяма дадзеных Наш гузік
Лічыльнікі |
